Medische niet-geweven stof wordt vervaardigd via een proces dat "spunbond-meltblown-spunbond" (SMS) wordt genoemd of ook wel "SSMMS" wordt genoemd (spunbond-spunbond-meltblown-meltblown-spunbond). Dit proces omvat de combinatie van verschillende materiaallagen om een stof te creëren met de gewenste eigenschappen voor medische toepassingen.
Hier is een algemeen overzicht van het productieproces voor medische niet-geweven stoffen:
Spunbond Layer: Het proces begint met het maken van een spingebonden laag. Bij spunbonding worden continue filamenten van thermoplastisch polymeer, zoals polypropyleen (PP) of polyethyleen (PE), geëxtrudeerd en op willekeurige wijze op een transportband gelegd. De filamenten worden vervolgens met elkaar verbonden door middel van hitte, druk of lijm om een sterke en uniforme laag te vormen.
Meltblown Layer: De volgende stap is het toevoegen van een meltblown laag. Bij smeltblazen wordt een thermoplastisch polymeer, meestal PP, gesmolten en door fijne mondstukken geëxtrudeerd om microvezels te vormen. Deze microvezels worden vervolgens snel gekoeld met luchtstromen met hoge snelheid, waardoor ze stollen en een niet-geweven web vormen. De smeltgeblazen laag zorgt voor filtratie-eigenschappen en fungeert als een barrière tegen micro-organismen.
Optionele extra smeltgeblazen lagen: Bij bepaalde toepassingen kunnen extra smeltgeblazen lagen worden toegevoegd om de filtratie-efficiëntie en beschermende eigenschappen van de stof te verbeteren. Deze lagen worden gemaakt met behulp van hetzelfde smeltgeblazen proces als hierboven vermeld.
Spingebonden laag (laatste): Ten slotte wordt er nog een laag spingebonden stof bovenop de smeltgeblazen laag (lagen) toegevoegd om sterkte, duurzaamheid en een gladde oppervlakteafwerking te bieden. De laatste spingebonden laag wordt met behulp van hitte, druk of lijm aan de onderliggende lagen gehecht.
Veelgebruikte materialen bij de productie van medische niet-geweven stoffen zijn onder meer:
Polypropyleen (PP): Het is het meest gebruikte polymeer vanwege zijn uitstekende barrière-eigenschappen, sterkte, duurzaamheid en betaalbaarheid.
Polyethyleen (PE): Een ander thermoplastisch polymeer dat soms wordt gebruikt als alternatief voor polypropyleen. Op PE gebaseerde non-wovens zijn doorgaans zachter en flexibeler.
Polyester (PET): hoewel minder gebruikelijk in medische toepassingen, kan polyester in bepaalde gevallen worden gebruikt waar specifieke eigenschappen zoals een hogere temperatuurbestendigheid of een beter vochtbeheer vereist zijn.
Het is vermeldenswaard dat de samenstelling en constructie van medisch non-woven materiaal kan variëren, afhankelijk van de beoogde toepassing. Fabrikanten kunnen ook extra lagen, coatings of behandelingen aanbrengen om specifieke eigenschappen, zoals vloeistofweerstand, ademend vermogen of antistatische eigenschappen, verder te verbeteren.
